Bij Houtopia maak je ronde ogen!
Ken je de Newton plaat?
De plaat van Newton is een schijf die bestaat uit sectoren in de kleuren van de regenboog. Deze ziet er wit uit als hij op volle snelheid ronddraait. Dit experiment laat u toe om belangrijke principes van het zicht te begrijpen: netvliespersistentie en kleurfusie.
Waar zijn de kleuren gebleven ?
Om aan te tonen dat wit licht een verzameling is van alle kleuren van het spectrum verdeelde Isaac Newton de kleuren van de regenboog oven een plaat.
Wanneer de plaat snel om haar as draait sturen de kegeltjes van ons netvlies (gevoelig voor respectievelijk rood, groen en blauw) hun signalen naar onze hersenen die deze op elkaar stapelen. Daarbij, volgens het principe van het nabeeld, lijkt de plaat een grijze kleur te krijgen.
De wit licht
Wit licht is de toevoeging van alle kleuren van de regenboog. Als je dit licht afbreekt met een prisma, vind je de kleuren van de regenboog weer terug.
De gekleurde lichtbeleving
Een lichtgevende projectie van de 3 primaire kleuren (rood, blauw, groen) op u zal u toelaten om de afbraak van het licht te observeren en u bewust te worden van uw lichaam door het spel van de gecreëerde schaduwen te observeren. Deze ervaring maakt het ook mogelijk om de lichtgevende primaire kleuren te vergelijken met de materiële primaire kleuren.
Additief of subtractief?
De additieve kleurmenging doet zich voor wanneer twee gekleurde lichten over elkaar worden geplaatst. Door twee van de primaire kleuren (rood-groen-blauw) over elkaar te plaatsen bekomen we complementaire kleuren (geel-cyaan-magenta). Wanneer we de drie primaire kleuren boven elkaar plaatsen verkrijgen we een wit licht. De complementaire kleuren zijn helderder, ze absorberen minder licht, vanwaar de term additieve kleurmenging.
In de schilderkunst, of in de drukkerswereld, sprrekt men van subtractieve kleurmenging, waarbij het niet over gekleurde lichten gaat maar over gekleurde pigmenten. Door twee primaire kleuren te vermengen (cyaan-geel-magenta) bekomen we complementaire kleuren (groen-rood-blauw) en door de drie primaire kleuren te mengen bekomen we bijna zwart. De complementaire kleuren zijn donkerder, ze absorberen meer licht, vanwaar de term subtractieve kleurmenging. »
Illusie van afleiding
In dit experiment kijkt u naar een videosequentie waarbij het doel is om een steen met uw ogen te volgen, met de onderliggende vraag “waar is de steen? ». Aan het einde van de reeks wordt je nog een vraag gesteld… Heb je nog iets anders gezien? U zult verbaasd zijn dat ons zicht beperkt is en u zult zich bewust worden van uw perifere visie.
Heb je dat gezien ?
Her gebeurt soms dat we iets niet zien dat nochtans duidelijk zichtbaar is. Dit doet zich over ‘t algemeen voor wanneer de stimulus onverwacht komt, of wanneer teveel andere zaken onze aandacht trekken, of ook nog wanneer we routinehandelingen uitvoeren.
Deze cognitieve blindheid, die op een ludieke manier wordt gebruikt door goochelaars, heeft ook praktische toepassingen, ondermeer waar het verkeersveiligheid betreft: bij het gebruik van de GSM aan het stuur bijvoorbeeld, of wanneer we al lopend telefoneren, …
Wilt u meer weten ?
