Misschien heb je de ruimteavonturen van Thomas Pesquet gevolgd, ‘s werelds meest ervaren Franse astronaut. 200 dagen in een baan om de aarde duurt lang! Vooral als je je lievelingseten niet hebt. In de ruimte eet je niet op dezelfde manier als op aarde. Om hun missies te kunnen uitvoeren, moeten de astronauten aan boord van het station goed eten om hun krachten op te bouwen. Ze mogen dan het geluk hebben om elke dag met de sterren te eten, maar hun eten is daarom geen ster waard!
In het begin van de jaren 60 werd ruimtevoedsel meestal gevriesdroogd of als pap in een tube verzonden. Om het voedsel eetbaar te maken in de ruimte, moesten de ruimtevaarders heet water in de plastic verpakking gieten. Nu nog het bestek direct in het zakje te steken! Astronauten die in 1969 geïnterviewd door het tijdschrift Nutrition Today werden, hebben gezegd dat dit voedsel goed was en dat het voldoende was om hun honger te stillen en te werken.
Maaltijden in de ruimte hebben een lange weg afgelegd sinds de dagen van aluminium buisjes en voedselblokjes. Tegenwoordig zijn de maaltijden in de ruimte vergelijkbaar met die op aarde. De ruimtevaarders krijgen groenten, desserts, koelvers voedsel, fruit en zuivelproducten. Het menu op het internationale ruimtestation (ISS) biedt honderden verschillende gerechten. Astronauten hebben zelfs toegang tot sausjes zoals ketchup of mosterd.
Ruimtevaarder : lid van de bemanning van een ruimteschip. In de Verenigde Staten worden ze “astronauten” genoemd. In Rusland worden ze “kosmonauten” genoemd. In China worden ze “taikonauten” genoemd.
Dankzij de wetenschap en technologie lijkt het ruimtevoedsel van vandaag meer op wat we op aarde kennen. Verschillende soorten voedsel worden daarheen gestuurd:
Techniek waarbij voedsel wordt ingevroren voordat het ijs verwijderd wordt.
water wordt uit voedsel op aarde verwijderd. Astronauten voegen heet water aan dit voedsel in de ruimte toe.
Voedsel wordt op verschillende manieren verwerkt om besmetting te voorkomen, de houdbaarheid te verlengen en te voorkomen dat het gaat rotten.
Ruimtevoedsel moet aan strenge eisen voldoen: het moet voedzaam zijn, licht, compact, gemakkelijk verteerbaar, smakelijk, goed voor het lichaam, goed verpakt en gemakkelijk te eten zonder al te veel voorbereiding.
Ruimtevaarders moeten minstens 2500 calorieën per dag eten. Voordat ze met de sterren gaan vliegen, maken ze hun dagelijkse maaltijdkeuze. Ze eten drie maaltijden per dag en tussendoortjes wanner ze willen.
Als je in de ruimte bent, wordt je lichaam door de zwaartekracht aangetrokken zoals op aarde. Dit heet microzwaartekracht. Dit heeft vele gevolgen voor het lichaam. Tijdens lange ruimtemissies kunnen astronauten tot 20% van hun spiermassa en botdichtheid verliezen. Ze voelen dit verlies niet als ze ruimte zijn. Maar terugkeren naar de aarde kan lastig zijn: hun botten kunnen zo verzwakt zijn dat ze kunnen breken. Lichaamsbeweging en calciumrijke voeding zoals yoghurt zijn daarom heel belangrijk. Door de microzwaartekracht verliezen ze ook fosfor en stikstof. Hun voeding moet dus rijk zijn aan deze voedingsstoffen. Om hun missie uit te voeren, kunnen ze het zich niet veroorloven ziek te worden.
Dit heeft vele gevolgen voor het lichaam. Tijdens lange ruimtemissies kunnen astronauten tot 20% van hun spiermassa en botdichtheid verliezen.
Vloeistoffen gedragen zich anders in de ruimte. Op aarde vloeit het water in ons lichaam naar onze voeten. In een gebied zonder zwaartekrachtondervinden vloeistoffen die aantrekkingskracht niet. Dit zorgt voor het gevoel van een verstopte neus. Voedsel verliest ook zijn smaak. Om hun smaakpapillen wakker te schudden, hebben veel astronauten een voorliefde voor pikant voedsel zoals pepers of wasabi.
In de ruimte eten is niet zo gemakkelijk. Erwten vangen in zonder zwaartekracht is een echte uitdaging, maar het is niet de enige.
Voor warme gerechten wordt het voedsel bereid in de microgolf of de oven. Het ISS is ook uitgerust met een watersysteem voor het hydrateren van voedsel en het vullen van zakken.
In de eetzaal van het ISS zijn tafels en stoelen aan de vloer vastgemaakt, zodat de astronauten in de ruimte kunnen eten alsof ze op aarde zijn. Ze maken zich met riemen aan de stoelen vast en hebben bestek dat ze in een magnetisch bakje steken om het voedsel te nemen.
Meestal drinken astronauten water. Er zijn ook smaakvolle drankjes verkrijgbaar. Koffie, thee, limonade of sinaasappelsap worden in vacuümzakken bewaard. De astronauten voegen er water aan toe, om ze te kunnen drinken.
In de ruimte lekt water uit zijn verpakking door het gebrek aan zwaartekracht. Om te kunnen drinken, zuigen de astronauten de vloeistof uit een zak met een rietje.
In de ruimte verdwijnt de aantrekkingskracht die ons naar het middelpunt van de aarde trekt. Daarom zweven astronauten.
En, kreeg je honger van het eten van de astronauten?
Copyright © 2023 | CurioKids.net - All rights reserved