Ontdek het gehoor
Ben je bekend met het McGurk effect?
Het McGurk-effect is een illusoir fenomeen van het horen dat zich voordoet wanneer er een inconsistentie is tussen wat je ziet en wat je hoort. U zult bijvoorbeeld een experiment doen waarbij u het gevoel krijgt dat de persoon het FA-geluid in de video zegt terwijl hij of zij nog steeds Ba zegt. Hier is het de mening die voorrang heeft op de hoorzitting. Dit conflict tussen de twee zintuigen creëert een auditieve illusie.
Zien of horen, that’s the question
Het Mc Gurk-effect is een auditieve illusie. Ze doet zich voor wanneer het geluid en het beeld tegengestelde signalen uitzenden. Wanneer iemand ‘ba’ zegt, maar we het videobeeld vervangen door iemand dit ‘fa’ zegt, zal het nieuwe beeld het feluid ‘fa’ aan de hersenen opdringen, zelfs als wordt in werkelijkheid de klank ‘ba’ uitgezonden. Deze proef toont hoe onze hersenen zich niet enkel baseren op wat ze horen, maar ook op wat ze zien om een auditieve perceptie op te bouwen.
Het Mc Gurk-effect is onweerstaanbaar : men blijft er gevoelig ann, ook al is men zich ervan bewust dat het om een illusie gaat.
De stereofonie-ervaring
Bij Houtopia word je ondergedompeld in een geluidsomgeving. Onder de kapperskoptelefoon met stereofonische koptelefoon hoort u een kapper die uw haar knipt. Het is een auditieve illusie.
Links of rechts ?
De stereofonie is een methode voor klankweergave die de verdeling in de ruimte van de geregistreerde geluidsbronnen reconstrueert met behulp van twee kanalen die door minstens twee omzetters (luidsprekers of oortelefoons) worden uitgezonden.
Bij muziek gespeeld door een orkest, hoort de luisteraar in ideale omstandigheden de intrumenten (of andere klanken) links en rechts, alsof hij er recht tegenover zit.
Maar terwijl ons gehoorveld veld 360° beslaat in de drie dimensies, biedt stereo ons slechts een opening van 60° op een horizontaal vlak. Ze kan dus geen getrouwe klankweergave bieden maar slechts een interpretatie ervan.
Chladni-tafel
De Chladni tafel is een metalen plaat met zand erop. Met een boog schud je de tafel. Wanneer het resoneert (vibreert), organiseren de zandkorrels zich in geometrische vormen. Hoe hoger de frequentie, hoe complexer de geometrische vorm. Zo kunt u een beeld met geluid maken.
Kunnen klanken zich voordoen als vormen ?
A priori lijkt dit, gezien ze niet tastbaar zijn, onmogelijk. Nochtans, wanneer men zand strooit op een trillende plaat, gaat het zand zich volgens geometrische figuren schikken. Deze figuren zijn gesegmenteerd in geometrische cellen die fijner en complexer worden naarmate de trillingsfrequentie hoger ligt. Zo wordt klank in vorm overgezet.
De menselijke stem vormt zo de mooiste figuren en het is dus wel degelijk mogelijk muziek te visualiseren via de vormen die ze schept.