Je mag proberen het te verpletteren, bevriezen of in de ruimte sturen, het beerdiertje zal je met zijn buitengewone weerstand in extreme omgevingen verbazen.
Superman mag zijn cape opruimen!
De tardigrade, ook wel waterbeertje genoemd, is een klein dier met insectachtige kenmerken, zonder tot de insectenfamilie te behoren. Het lijkt op een mollige rups die langzaam op acht klauwpoten rondloopt. Dit vreemde diertje is een piepklein doorschijnend ongewerveld diertje (0,1 tot 1,5 mm), beschermd door een schild.
Ongewerveld
Elke dier die geen wervelkolom heeft.
Net als insecten legt hij eieren, heeft hij een kop, ogen, een zenuwstelsel en een spijsverteringskanaal dat door zijn hele lichaam loopt.
Het beerdiertje leeft bijna overal op de aarde, van de hoogste toppen van de Himalaya tot de diepten van de oceanen, zowel in bossen als bij jou thuis, bij voorkeur in een vochtige omgeving.
De superkrachten van het beerdiertje
Wat onderzoekers het meest verbaast, is zijn buitengewone weerstand in extreme omgevingen. Omstandigheden die dodelijk zouden zijn voor ons mensen. Hij dankt deze prestatie aan cryptobiose. Hierbij wordt een organisme volledig inactief, wat het individu bijna onverwoestbaar en onsterfelijk maakt.
Laten we de superkrachten van beerdiertjes noemen
- Dit piepklein diertje kan enkele minuten lang de laagste temperaturen weerstaan, tot -272,8°C (dicht bij nul Kelvin, de temperatuur in de ruimte). Daarvoor gebruikt het een suiker die trehalose heet, een soort antivries dat het gebruikt om water in zijn lichaam te vervangen.
- Je kan het in kokend water dompelen, het zal rustig verder rondlopen als hij eruit komt.
- Je kan het 30 jaar lang uithongeren, het tot 3% laten uitdrogen, het zal herleven als het opnieuw gehydrateerd wordt.
- Het is ook bestand tegen een druk 1200 keer groter dan de druk op aarde
- Hij weerstaat 1000 keer beter straling dan enig ander dier, de beroemde gammastralen, die zeer gevaarlijk zijn! Het is bestand tegen een dosis tot 6200 Gy voor gehydrateerde dieren, terwijl de dodelijke dosis voor de mens tussen 5 en 10 Gy ligt
Beerdiertjes in de ruimte
Maar dat is niet alles! Wat onderzoekers boeit, is zijn vermogen in het vacuüm van de ruimte te overleven. In 2007 heeft een ruimtevaartuig een paar beerdiertjes meegenomen voor een ritje op 270 km hoogte. Na een 10-daagse vakantie onder de zon in de ruimte zijn deze kleine diertjes levend teruggekeerd en in staat zich voort te planten.
Een inspiratiebron voor het onderzoek
Het beerdiertje inspireert onderzoekers veel meer dan de ring van Green Lantern of de buitengewone kracht van de Hulk. Inderdaad, na zijn verblijf in de ruimte keerde het diertje niet onbeschadigd terug. De ultraviolette stralen (UV), die 1000 keer sterker zijn dan op aarde, beschadigden het DNA van het dier. Ze ontdekten echter ook dat het diertje proteïnen produceerde die zichzelf konden herstellen!
Dit opent interessante mogelijkheden voor kankeronderzoek, waar deze proteïne het DNA van gezonde cellen zou kunnen herstellen dat beschadigd is wanneer kankerbestrijdende middelen zieke cellen doden.
Dus het zou kunnen dat we op een dag kunnen regeneren zoals Wolverine, en zonder een met adamantium versterkt skelet.