Het korhoen, een vogel met uitsterven bedreigd

le tetra lyre en disparition

Het korhoen, de symbolische vogel van het plateau van de Hoge Venen

Het plateau van de Hoge Venen is de laatste Belgische plek waar nog zeldzame korhoen leven. Deze kleine vogels zijn helaas met uitsterven bedreigd. Verschillende organisaties zetten zich in voor het behoud van hun leefgebied om deze vogelsoort voor uitsterven te behoeden.

Het korhoen, wat een rare vogel!

Het mannetje korhoen, is een mooie vogel, met gekenmerkt door een zwart verenkleed, twee rode builen op zijn hoofd en een witte streep middenin zijn veren. De vrouwtjes zijn minder kleurrijk en zijn roodkleurig met zwarte strepen.

Deze vogel leeft in koude gebieden als in het hooggebergte (Alpen en Pyreneeën) of in venen en moerassen, zoals op het plateau van de Hoge Venen. Maar de vogel is veeleisend. Hij heeft een leefgebied nodig waar bossen zijn om zich te verbergen en open plekken zijn om te pronken. Voor zijn eten is hij ook zijn eisen. Knoppen, schors, bladeren, grassen, stengels, bloemen, bessen en fruit. Dit is waar hij van houdt.

Het korhoen, een beschermde diersoort in het natuurreservaat van de Hoge Venen.

Deze vogel kwam meer dan 10.000 jaar geleden op ons land aan, maar zijn leefgebied is de laatste twee eeuwen steeds kleiner geworden. Van een populatie van 200 mannetjes 50 jaar geleden is nog maar een kleine kern van een paar vogels over.

Vandaag zijn er herintroductieprojecten om de populaties van deze emblematische vogel van onze Ardennen te vergroten.

De Universiteit van Luik neemt, in samenwerking met Nederlandse en Duitse collega’s, deel aan een plan om korhoenders in België te herintroduceren. Om hun doel te bereiken, hebben ze in Zweden korhoenders gevangen, die daar in overvloed leven, om meerdere mannetjes en vrouwtjes naar België te brengen.

Een vogel op afstand gevolgd.

Om de ontwikkeling van de geïmporteerde vogels te volgen, worden ze geringd en krijgen sommige een zendertje om hun bewegingen te volgen. Met dit apparaat kunnen onderzoekers zien of de mannetjes zich verplaatsen in de arena’s waar zij met de vrouwtjes broeden, en of het vrouwtje haar eieren legt en uitbroedt.