Koffiedik, en slim en milieuvriendelijk idee om water te filteren.
Lekker! We kennen allemaal de geur van koffiearoma die ‘s morgens door het huis hangt!
Maar een kopje koffie zetten betekent ook dat er een portie drassig, gemalen koffie achterblijft, die we koffiedik noemen. Dit belandt vaak in de vuilnisbak. Is dat niet wat je denkt? Maar als je optelt wat er uit coffeeshops en restaurants komt, blijven er tonnen koffiedik over.
Wetenschappers hebben een geweldige manier gevonden om ons afval te verminderen en giftige stoffen uit ons leefmilieu te verwijderen.
Aroma
Natuurlijke of synthetische stoffen die een geur produceren
Moleculen
Groep atomen die zich door chemische bindingen verenigt om een verbinding te vormen.
Koffiedik absorbeert zware metalen.
De onderzoekers verzamelden deze natte koffierestjes en vormden, net als bij boetseerklei, een soort spons die toxische stoffen, zware metalen genaamd, absorbeerde. Deze zware metalen zijn gevaarlijk voor de gezondheid. Het is dus belangrijk dat ze zich niet in het water bevinden dat we drinken.
Hoe werkt het filterschuim uit koffiedik?
In koffie zitten grote suikermoleculen zoals cellulose (dezelfde verbinding die wordt gebruikt om papiervellen te maken), vetzuren (zoals olijfolie) en polyfenolen (die worden gevonden in wijn en aardbeien) die in staat zijn deze zware metalen te vangen en vast te houden.
Om het te vergemakkelijken, hebben onderzoekers koffiedik gebruikt om een door baksteen vol gaten te maken. Zoals een harde schuim. Ze plaatsten het vervolgens in het vervuild water en de baksteen absorbeert alles.
Vetzuren
Moleculen die behoren tot de vetten
Cellulose
Gigantische moleculen waaruit plantaardige cellen bestaan.
Is de koffiedik pastei doeltreffend om van zware metalen uit water te filteren??
Filter
Een apparaat dat vloeistof of lucht doorlaat en verontreinigende stoffen tegenhoudt.
Zware metalen
Het geheel van metalen die in Europa als giftig worden beschouwd.
Kwik
Vloeibaar metaal in thermometers gebruikt
Om dit te controleren, hebben ze een klein stukje van dit schuim (ter grootte van een amandel) in stilstaand water gelegd. Na 30 uur was bijna al het kwik (99%) opgevangen (een vloeibaar metaal in thermometers gebruikt om temperatuur te meten).
Ze deden hetzelfde experiment met kraanwater en met water dat zwaar vervuild was met kwik (200 ppb). Meer dan de helft (50-60%) van het kwik werd door onze koffiespons opgevangen. Dit is hetzelfde resultaat als bij de producten die in de winkels worden verkocht.
En zo kan ons afval worden gerecycleerd om slimme materialen te maken die de natuur beschermen!