Natuur of met suiker, bij een ijsje of in appelmoes, aardbeien verleiden ons met hun halfzoete, halfzure smaak en hun mooie rode kleur.
Waar komt de rode kleur van aardbeien vandaan?
De rode kleur van aardbeien komt van een molecuul, die we in een tal fruit en bloemen terugvinden en anthocyaan noemen. Volgens de omgeving waarin deze groeit, kan het een rode kleur geven zoals aardbeien, een blauwe kleur zoals bosbessen of een zwart kleur zoals bramen.
Aarbeien zijn groen in het begin, hoe worden ze dan rood als ze rijper worden?
In het begin zijn aardbeien klein en groen. Ze worden langaam dikker, maar blijven groen. De rode kleur verschijnt pas als ze bijna rijp zijn, dus enkel dagen voordat we ze kunnen plukken. Wat gebeurt er dan in deze aardbeien?
In het begin is er in aardbeien geen anthocyaan aanwezig, maar een voorloper, anders gezegd een verbinding die later in anthocyaan zal worden omgezet.
Deze voorloper noemt anthocyanidine. Deze molecuul is kleurloos. En dus blijven de aardbeien groen, want ze bevatten chlorofyl, net zoals in boombladeren.
Behalve dat aan het einde van het rijpingsproces, de vrucht zich verrijkt met suiker.
En de suiker reageert met anthocyanidine om anthocyaan te vormen, wat verantwoordelijk is voor de rode kleur.
Het belang van rood in de natuur?
Aanthocyaan is aanwezig in fruit, maar ook in groenten, boombladeren of bloemen.
Frambozen, bloedsinaasappels, aubergine, druiven, kersen of Okinawa aardappels, ze bevatten allemaal verschillende hoeveelheden anthocyaan. Maar waar dient het voor?
Bij bloemen zou de rode/paarse kleur de plant aantrekkelijker maken voor verstuivers.
Terwijl bij fruit de felle kleur gemakkelijker planteneters zou aantrekken, die bij het eten de zaden in de grond zouden verstrooien .